Sommige oliën hebben een zoete en delicate smaak, terwijl andere oliën ietwat bitter of peperachtig zijn.
De reden hiervoor is dat er meer dan 300 verschillende soorten olijfbomen zijn ter wereld. De meest populaire soorten olijfbomen groeien echter in Italië, Spanje en Griekenland:
CULTIVAR | LAND | SMAAK |
---|---|---|
Frantoio | Italië | licht fruitig, kruidig en zoet |
Leccino | Italië | ruw, fruitig, bitter, scherp |
Coratina | Italië | ruw, fruitig, bitter, scherp |
Koroneiki | Griekenland | ruw, fruitig, bitter, scherp |
Arbequina | Spanje | zeer aromatisch, fruitig, zoet |
Picual | Spanje | bitter en scherp (overrijpe smaak) |
Spanje is ’s werelds grootste producent van olijfolie. Met haar eindeloze olijfgaarden is dit land verantwoordelijk voor bijna de helft van de wereldproductie van olijfolie.
De meeste Spaanse olie wordt gemaakt van olijven uit de enorme olijfgaarden die verspreid liggen over Andalusië. Hier heeft de warme zon grote invloed op de oogst. De olijfolie is zoet en fruitig zonder bitter en peperachtig te zijn. Ook in de regio’s Catalonië, Extremadura en La Mancha wordt zeer veel delicate olijfolie geproduceerd.
De Peloponessos en Kreta zijn de belangrijkste regio’s voor de productie van olijfolie. Hier wordt de smaakvolle olijfolie met kruidige tonen gemaakt van strong>Koroneiki-olijven. De meer bekende Kalamata-olijven worden gebruikt voor op tafel. Hoewel sommige oliën het label “Kalamata” hebben, verwijst dit vaak naar de regio met dezelfde naam waar de olie wordt geproduceerd.
Olijven worden in heel Italië geteeld, met uitzondering van het uiterste noordwesten. De belangrijkste regio’s voor de productie van olijfolie zijn echter Apulië en Sicilië. In Toscane wordt slechts 4% van de Italiaanse olijfolie geproduceerd. Elke regio heeft zijn eigen weer, rassen en soorten. Om deze reden varieert de smaak van olijfolie van olijfgaard tot olijfgaard
Toscana: Zoet, fruitig en peperachtig
Ligurië:: Sweet & light almond flavoured
Apulië: Scherp, aromatisch en intene
Sicilië: Intens aroma met een lichte tomatensmaak
De allerbeste en meest pure vorm van olijfolie is extra vierge. Deze olie wordt direct na het persen en zonder verdere bewerking opgeslagen of gebotteld. Om deze prestigieuze classificatie te krijgen, moet de olijfolie echter een reeks strenge tests ondergaan om te garanderen dat de zuurtegraad niet hoger is dan 0,8%. Olie die boven deze grens uitkomt, wordt naar een raffinaderij gestuurd en gemengd met extra vierge olijfolie om smaak toe te voegen. Het resulterende product staat bekend als standaardolijfolie.
Extra vierge olijfolie die wordt geproduceerd bij een temperatuur van minder dan 27°C met een traditionele granieten maalsteen en hydraulische pers.
Extra vierge olijfolie die wordt verkregen middels modernere systemen, zoals percolatie of centrifugering, bij een temperatuur van minder dan 27°C.
Sommige geraffineerde olijfoliën worden verder gemengd om een mildere smaak te krijgen, zoals Filippo Berio Mild&Light. Deze olijfolie is hierdoor ideaal voor frituren en bakken en heeft geen duidelijke olijfoliesmaak.
Andere soorten geraffineerde olijfolie worden niet gemaakt van de olie die tijdens het maalproces wordt geproduceerd, maar van de olijfpasta die hierbij overblijft. Dit residu, of pomace, bevat een kleine hoeveelheid olie die met behulp van oplosmiddelen wordt verwijderd. De resulterende olie wordt vervolgens geraffineerd en gemengd op dezelfde manier als normale olijfolie om pomace olijfolie te krijgen.